29 Ocak 2012 Pazar

2010'da birinci, 2011'de sonuncu oldu

Gönderen THEGODISNOWHERE zaman: 16:05

2010'da birinci, 2011'de sonuncu oldu

TUİK dün 2011’in nüfus sayısını açıkladı. 2010 yılının birincisi Bilecik 2011’de nasıl sonuncu oldu?

TUİK dün 2011’in nüfus sayısını açıkladı. Adrese dayalı nüfus sayımına göre çıkarılan veriler tartışmalara yol açtı. Çukurova Üniversitesi’nden Prof. Dr. Adnan Gümüş, verilerin soru işaretleriyle dolu olduğunu belirterek, “2010 yılında nüfusu en fazla artan il olan Bilecik 2011 yılında nasıl sonuncu oldu?” dedi.

Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) 2011 yılı adrese dayalı olarak yaptığı sayıma göre Türkiye’nin nüfusu 74 milyon 724 bin 269. TÜİK verilerine göre 2010 yılı sayımına göre Türkiye’de 56 ilin nüfusu arttı. 25 ilin de nüfusu azaldı.

Sonuçlar şüpheli

Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi öğretim üyesi, sosyolog Prof. Dr. Adnan Gümüş, TÜİK tarafından yapılan açıklamayı, 2007 yılından itibaren açıklanan verilerle karşılaştırdı. Gümüş’ün elde ettiği verilere göre sonuçlarda soru işareti var. Özellikle illere göre karşılaştırma yapıldığında ortaya ilginç sonuçlar çıkıyor. Örneğin 2010 yılında Türkiye’de yüzdelik olarak nüfusu en fazla artan il Bilecek. 2010 yılında Bilecik’in nüfusu 23 bin 320 kişi artıyor. Bir başka ifadeyle nüfusunda yüzde 11’lik bir artış oluyor. Bu artış ile Türkiye birincisi oluyor. 2011 yılına gelindiğinde ise nüfusunda 21 bin 532 kişi yani yaklaşık yüzde 9 azalarak Türkiye sonuncusu oluyor. Tunceli’de ise tam tersi bir durum söz konusu. Nüfusu 85 bin olan Tunceli’de 2010 yılında nüfusunda 6 bin 362 kişi azalıyor. 2011 yılında ise 8 bin 363 kişi artıyor.

Ancak afetle olur

Prof. Dr. Adnan Gümüş ortaya çıkan verileri şöyle yorumluyor: “2010’da en fazla nüfus artışı olan 7 il, 2011 yılında en fazla nüfus kaybeden 7 il olmuş. Bir başka veri ise şu. 2011’de nüfusu azalmış 25 ilden 14’nün bir yıl önce nüfusu artmış. Bu tip değişimlerin olması için deprem, savaş, afet gibi özel sebepler olması gerekir. Aksi halde bu tip verilere rastlanmaz. Bu tablo bize ya sayımda hata olduğunu gösteriyor ya da demografik eğilimler değişti.”

"İstanbul’un nüfusu her yıl artıyor"

Prof. Dr. Gümüş, İstanbul’a ayrı bir parantez açıyor. 2008’de İstanbul’un nüfusu 123 bin artıyor. 2009’da ise artış 218 bin. 2010’a gelindiğinde artış 341 bin oluyor. 2011’de ise artış tam 369 bin. Bu verilere göre İstanbul’un nüfusu hep artıyor
.

Öge Demirkan / Vatan

27 Ocak 2012 Cuma

Her Şerde Bir Hayır Var - kıssadan hisse

Gönderen THEGODISNOWHERE zaman: 17:56

HER ŞEYİN HAYIRLISI

Zamanın birinde bir padişah yaşarmış. Padişah avlanmayı çok sever, sık sık avlanırmış. Padişahın aklı-selim, "Her şeyin hayırlısı, her şeyde bir hayır vardır." cümlesini dilinden düşürmeyen bir de veziri varmış. Padişahın başına bir şey gelse vezir hep ; "Padişahım üzülmeyin her şeyde bir hayır vardır." dermiş. Padişah da vezire bu yüzden çok kızarmış.

Yine bir gün padişah vezirine "bugün ava nereye gidelim" diye sormuş, vezir bir yer tarif etmiş. Oraya gitmişler fakat avlanırken padişah elinden yaralanmış, eli kanamış ve elinin yarasını sarmışlar. Padişah vezirine kızmış, "senin yüzünden oldu" demiş. Vezir yine aynı cevabı vermiş ; "Her işte bir hayır vardır padişahım, üzülmeyin." demiş.

Bunun üzerine padişah vezire çok kızıp, ben elimi kesiyorum, sen bana "Her işte bir hayır vardır" diyorsun deyip veziri zindana attırmış. Vezir zindana giderken yine "Her işte bir hayır vardır" deyip gitmiş. Padişah yine öfkelenmiş, "adamı zindana attırıyorum adam yine aynı şeyi söylüyor" demiş.

Padişah avlanmak için az bir adamla başka insan ayağı değmemiş bir yere gitmiş, avlanırken oranın yerlileri bunları faka bastırıp, esir etmişler. Yerliler her gün bir esiri kendi inançları gereği kurban ediyorlarmış, sıra padişaha gelmiş ama onu serbest bırakmışlar. Çünkü yerlilerin inancına göre sakat veya, bir yeri yaralı adamdan kurban olmazmış.

Padişah vezirini düşünüp ona hak vermiş. Hemen ülkesine dönüp vezirini serbest bıraktırmış. Ama yine soruyu sormuş; "Hadi benim elimin kesilmesini anladık, peki senin zindana girmendeki "hayır" nedir demiş.

Vezir de; "bende zindana girmeyip sizinle gelseydim, yerliler şimdi diğerleri gibi beni de kurban etmiş olacaklardı demiş."

Ders alıp, öğüt çıkaranlara ne mutlu…

14 Ocak 2012 Cumartesi

Kıssadan Hisse "Adalet"

Gönderen THEGODISNOWHERE zaman: 16:03

Bir gün Musa (as) ibadetini bitirdikten sonra bir ağacın altına oturur.
Hemen yakınındaki çeşmeyi seyrederken atlı bir savaşçının çeşmeye geldiğini görür. savaşçı su içmek için eğildiğinde boynundaki altın kesesi ıslanmasın diye çıkarır çeşme başına bırakır.suyunu içtikten sonra altın kesesini unutur ve yoluna devem eder, hemen arkasından hoplaya zıplaya bir çocuk gelir, tam su içecekken altın kesesini fark eder ve hiç düşünmeden alır ve uzaklaşır.
Çocuğun arkasından çok yaşlı bir ihtiyar inleyerek su içmeye gelir.
Bu arada altın kesesini su başında unutan savaşçı keseyi almak için çeşmeye doğru yaklaşır. Fakat çeşme başında hiç bir şey bulamaz. Yanındaki yaşlı adamın boğazına sarılır ve altın kesesini vermesini ister ihtiyar ne kadar ben almadım dese de savaşçıyı ikna edemez.
İyice sinirlenen savaşçı kılıcını çeker ve yaşlı adamı oracıkta öldürür. Olan biteni gören Musa (as)
”Ey Rabbim bu nasıl bir adalettir?”der, “Ben hiç bir şey bilmiyorum. Senin işine sual olmaz ama ben anlamadım” der.
Bu isyana benzer açıklıkta ki sözlere karşılık Rab şöyle seslenir;
”Ey Musa ben sana benim işlerimi anlayacak kadar akıl vermedim ki sen benim hakkımda yorum yapıyorsun. Ama kalbinin yatışması için gerçek şudur. Savaşçı o küçük çocuğun babasının malını yağmalamıştı. Ölen ihtiyar ise gençliğinde çok güçlü bir adamdı ama bir hiç uğruna bir köylüyü öldürmüştü. O ihtiyarı öldüren savaşçı işte o köylünün oğludur. Ey benim gafil kulum şimdi tövbe et çünkü benim adaletim işte bu kadar açıktır..”